“ Μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο εγωισμό, ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει έναν μοναδικό φίλο που θα του χαρίσει ανιδιοτελή αγάπη… εκείνον που δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ… εκείνον που δεν θα του φερθεί ποτέ ύπουλα ή αχάριστα.. κι αυτός είναι ο σκύλος του.
Εκείνος (ο σκύλος του) θα σταθεί πλάι του στα πλούτη και στην φτώχεια, όταν είναι υγιής αλλά και στην αρρώστια. Θα κοιμηθεί πάνω στο κρύο χώμα, όταν ο χειμωνιάτικος αγέρας θα λυσσομανάει και το χιόνι θα πέφτει παχύ πάνω στην γούνα του, αρκεί να είναι κοντά στον ιδιοκτήτη του.
Θα φιλήσει το χέρι του ακόμα κι αν δεν έχει φαγητό να του δώσει.. θα γλείψει τις πληγές του που του δημιούργησε η κακία του κόσμου και θα προσπαθήσει να απαλύνει τον πόνο του. Θα τον προφυλάσσει στον ύπνο του σα να είναι ο δικός του πρίγκιπας…
Όταν όλοι οι άλλοι φίλοι τον εγκαταλείψουν, εκείνος θα παραμείνει στο πλάι του…
Ακόμα κι αν τα πλούτη του εξαφανιστούν ή η υπόληψή του γκρεμιστεί και γίνει κομμάτια, αυτός και μόνο αυτός θα επιμένει να είναι πλάι του για να του χαρίζει την αγάπη του όπως ο ήλιος στους ουρανούς…. πάντοτε και για πάντα!“
George Vest, 1870
Σου άρεσε το άρθρο; Μοίρασέ το στους φίλους σου
20
20
